- deptać
- deptać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa, deptaćpczę || deptaćpce, deptaćpcze || deptaćpce, deptaćpczą || deptaćpcą, deptaćany {{/stl_8}}– podeptać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIa {{/stl_8}}{{stl_7}}, {{/stl_7}}{{stl_22}}zdeptać {{/stl_22}}{{stl_8}}dk IIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'niszczyć, tratować coś, chodząc po tym i przygniatając stopami': {{/stl_7}}{{stl_10}}Deptać trawnik. Podeptać zboże. Zdeptać grządkę. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}deptać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa {{/stl_8}}– podeptać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'brutalnie łamać ustalone normy, prawa itp., nie licząc się z nikim, z niczym; znieważać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Deptać podstawowe prawa człowieka. Podeptana godność. Podeptać świętości. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}deptać III {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa {{/stl_8}}– udeptać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'ugniatać coś ciasno, ściśle nogami': {{/stl_7}}{{stl_10}}Deptać kapustę w beczce. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}deptać IV {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'często chodzić tą samą drogą, po tych samych miejscach': {{/stl_7}}{{stl_10}}Deptać do pracy. Deptać po górach. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'chodząc, zostawiać ślady brudnych butów, stóp; brudzić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uważaj, nie depcz mi podłogi, bo dopiero co ją myłam. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}deptać {{/stl_13}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}po piętach {{/stl_13}}{{stl_7}}'ścigając kogoś, być na jego tropie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uciekał już trzeci dzień, a pościg wciąż deptał mu po piętach. Policja depcze komuś po piętach. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.